Ғибрат
Хусейни ибн Амр әл-Анқари: былай деп әңгімелейді.
«Мен мынадай бір уақиғаға куә болдым. Біреу Әбу Нуғайым Фадл ибн Даккиннің (130-219) үйіне келіп есігін қақты. Ол: «Бұл кім?» деп сұрады. Есікті қаққан кісі: «Мен ғой» деп жауап қатты. Әбу Нұғайым: «Менің кім?» деді. Ол: «Адам нәсілінен тараған адаммын (кісімін)» деп жауап берді. Әбу Нұғайым есіскті ашты. Әлгі кісіні құшақтап бетінен сүйіп: «Мархабат! Қош келдің! Мен Адам нәсілінен кісі қалмады деп жүрсем, әлі бар екен ғой» деді.